Theetuin Nirwana biedt een ideaal kinderuitje in De Kwakel Uithoorn.
Een fijn kinderuitje in De Kwakel Uithoorn op de speelheuvel: De Ruine van Steenwyck
Een speelheuvel, een waar ravotparadijs voor de kleintjes. Een terp grond van omstreeks 3 meter hoog, 9 meter breed lang, met daarin verwerkt vier dikke buizen waar kinderen (maar ook voor volwassenen groot genoeg) naar hartenlust doorheen kunnen kruipen. De 9 meter lange buis voor je is de basisbuis en gaat onder de hele heuvel door. De drie anderen (6/7 meter) zijn kriskras in de heuvel verwerkt, waarbij er twee in de ruïne uitkomen.
Dieren
Op het terrein lopen ook kippen en konijnen rond. Sommigen los, anderen achter gaas bij de hegdierentuin.
Ravotten terwijl u ontspant
Drink een heerlijk kopje koffie, cappucino of thee met een stukje taart, terwijl uw kind buiten heerlijk kan ravotten op de speelheuvel. Er zijn zijn ook chips of een ijsje te krijgen.
Het bamboelabyrint met speelheuvel en theetuin in De Kwakel, Uithoorn
Bekijk dit kinderuitje in De Kwakel Uithoorn ook op onze facebook pagina!
Over De Kwakel
De Kwakel is een dorp in de gemeente Uithoorn in het zuiden van Noord-Holland. De Kwakel wordt omringd door Uithoorn, Kudelstaart en Aalsmeer. De historische naam van De Kwakel is Quackel, vernoemd naar de ‘Quackelige bruggetjes’ die over de vele waterlopen lagen. Ook in andere plaatwen kunt u De Kwakel tegenkomen: bijvoorbeeld in Kortenhoef (een bedrijventerrein) en langs de Lange Linschoten nabij Oudewater (Theetuin De Kwakel!!).
Tot aan het jaar 1100 was er hier slechts bewoning bij belangrijke kruispunten van de grote watergangen (bijv. De Amstel) en op zogenaamde drechten, verzande, hoge plekken naast watertjes. Het omringende terrein bestond uit dikke veenpakketten, moeras en moerasbossen met een enkel opgehoogd pad (kade) die de bewoonde plaatsen met elkaar verbond. Vanaf 1100 vindt er vanuit het (hogere dus bewoonde) oosten ontginning van de uitgestrekte vlakten plaats. Dat hield in dat er slootjes naar de grote watergangen werden gegraven. Dit alles volgens een vast patroon met vaste maten, wat we nog steeds in de niet uitgeveende gebieden zien.
Nadat het dikke, sponzige veenpakket als een pudding was ingezakt was het geschikt voor gebruik door de boeren. Wat veel werd geteeld was uiteraard tarwe, maar vooral ook veel hennep voor de vezels, waarvan touwen werden gedraaid. Na pakweg een eeuw werd het land steeds minder geschikt voor beteling doordat het bleef inklinken en te nat werd. Bij veel van de gebieden werd de bovenlaag van het dikke veenpakket afgegraven en te drogen gelegd. De aldus verkregen turfen vonden veel aftrek in de bloeiende steden in het westen van het land, vooral in de 16e en 17e eeuw.